Gıybet ve iftirada bulunanların yapmaları gerekenler...
Hocam, yaptığım tüm ibadetlerde, kıldığım namazlar tuttuğum oruçlarda, çektiğim tesbihlerde, verdiğim sadakalarda, hayır hasenatımın sevabında gıybetini ve iftirasını yapmış olduğum insanları da ortak ediyorum.. Ve onlar hakkında da istiğfar ediyorum. Bu yaptığımın bana yararı olur mu? Onların haklarından kurtulmuş olur muyum? Allah razi olsun
Öncelikle unutmamamız gerekir ki; gıybet etmek, iftira atmak dinimizce kesin olarak yasaklanmıştır yani haramdır. Mü'min bu gibi kötü davranışlardan şiddetle kaçınmalı, uzak durmalıdır.
Rabbimiz (c.c.) buyuruyor ki:
“Ey iman edenler! Zannın çoğundan kaçının. Çünkü zannın bir kısmı günahtır. Birbirinizin kusurunu araştırmayın. Biriniz diğerinizi arkasından çekiştirmesin. Biriniz, ölmüş kardeşinin etini yemekten hoşlanır mı? İşte bundan tiksindiniz. O halde Allah'tan korkun. Şüphesiz Allah, tevbeyi çok kabul edendir, çok rahmet edici (esirgeyici)dir.”[Hucurat suresi, 12]
“Kim kasıtlı veya kasıtsız bir günah kazanır da sonra onu bir suçsuzun üzerine atarsa, muhakkak ki, büyük bir iftira ve apaçık bir günah yüklenmiş olur.”[Nisa suresi, 112]
***
Bu mevzuda Sevgili Peygamberimizin (s.a.v.) de pek çok ikazları vardır. Bunlardan birkaçını nakledelim…
Hz. Aişe (r.anha) anlatıyor: "Ey Allah'ın Rasûlü, sana Safiyye'deki şu şu hal yeter!" demiştim. (Bundan memnun kalmadı ve,
"Öyle bir kelime sarfettin ki, eğer o denize karıştırılsaydı (denizin suyuna galebe çalıp) ifsad edecekti" buyurdu.
Hz. Aişe validemiz ilaveten der ki: "Ben Resûlullah’a (s.a.v.) bir insanın (tahkir/küçümseme maksadıyla) taklidini yapmıştım. Bana hemen şunu söyledi:
"Ben bir başkasını (kusuru sebebiyle söz veya tavırla-fiille) taklid etmem. Hatta (buna mukabil) bana, şu şu kadar (pek çok dünyalık) verilse bile!"[Ebu Davud, Sünen, Edeb 40, Hadis no: 4875; Tirmizî, Sünen, Sıfatu'l-Kıyâme 52, Hadis no: 2503, 2504]
Hz. Enes (r.a.): "Rasûlullah (s.a.v.) buyurdular ki:
"Mi’rac gecesinde, bakır tırnakları olan bir kavme uğradım. Bunlarla yüzlerini (ve göğüslerini) tırmalıyorlardı.
- "Ey Cebrail! Bunlar da kim?" diye sordum.
- "Bunlar, dedi, insanların etlerini yiyenler ve ırzlarını (şereflerini) payimâl edenler/çiğneyip ayaklar altına alanlardır" dedi. [Ebu Davud, Sünen, Edeb 40]
İbni Ebid-Dünya’nın naklettiği bir hadis ise şöyledir: “Gıybetten sakının; çünkü gıybet, zinadan daha şiddetlidir. Kişi zina edip tevbe eder de, (bir daha yapmazsa), Allah Teâlâ onun tevbesini kabul eder. Gıybet edilen, gıybet edeni affetmedikçe, affolmaz.”
***
Velhasıl; yaptığınız güzeldir, inşaallah size faydası olacaktır.
Bildiğiniz ve işaret ettiğiniz üzere gıybet etmek, iftira atmak kul hakkı ile ilgili olduğundan, bu günahlardan tevbe ve istiğfarla birlikte, ayrıca hakkını üzerinize geçirmiş olduğunuz kişilerle de helalleşmeniz gerekir. Tabii şayet bulup görüşme imkânı varsa, henüz hayatta iseler...
Sevgili Peygamberimiz (s.a.v) bir hadis-i şerflerinde “Gıybet eden, gıybet edilen için mağfiret dilerse gıybet günahına keffaret olur” buyurmuştur.
O itibarla gıybetini yaptığımız kişilerin affı ve bütün hayatlarının rahmetle ve ihsanla kuşatılması için, ısrarla ve vazgeçmeden duada bulunmalıyız. Sizin de belirttiğiniz gibi, ibadet ve taatlerimizin, hayır ve hasenatımızın sevabına üzerimizde hakkı bulunan insanları da ortak etmeliyiz. Kıyamet gününe bir şey bırakmamaya gayret etmeliyiz. Yoksa orada hesaplaşırken, yaptığımız gıybet-iftira vb. günahlardan dolayı hak sahiplerine vere vere elimizde avucumuzda bir şey kalmaz ve müflis durumuna düşeriz.
Ayrıca bir daha gıybetlerini yapmamak, benzer günahlara dalmamak için de Cenab-ı Hak’tan ilâhî yardım dileğimizi ihmal etmemeliyiz. Zira Allah’tan başka güç kuvvet sahibi yoktur. (İbadet-taat yapmaya da, günahlardan korunmaya da, hasılı) her şeye kuvvet ve güç veren ancak zatî ve sübûtî sıfatların sahibi olan Allah Teala’dır.
"Lâ havle velâ kuvvet illâ billâhil aliyyil azıym".
dua, istiğfar, keffaret, iftira, gıybet, zina, tevbe, Mi'rac, bakır tırnaklar, insanların etlerini yiyenler ve ırzlarını payimâl edenler,