Nefsin arzularına uymak
nefsin mubah olan arzulşarının hep peşinden koşmak dünyevi zevklerle kalbimizin dolup taşması haram olur mu
Haram olmasına olmaz; ancak mubahların da bir ölçüsü olması lazım. Mubahlara çok fzala yakın duran insanın, haramlardan ve şüphelilerden kaçınması zorlaşır.
O halde, gerçek manada bir zühd-takvâ ve verâ mertebesine ulaşabilmek için mutlaka mubahların zaruret miktarı ile yetinmek gerekir. Bu kadarını kullanırken de niyetimiz kulluk vazifelerini yapabilecek güce sahip olmak olmalıdır. Böyle niyet olmazsa az kullanmanın da vebâli olur. Bu şekilde bir kullanmanın azı da çok hükmündedir.
Fuzuli mubahlardan tamamen kaçınabilmek, her vakit ve hele bu zamanda, neredeyse muhal gibidir. Bu itibarla hiç olmazsa, haramlardan kaçınmalı, mubahların da çemberini olabildiğince daraltmaya gayret etmelidir.
“…dünyevi zevklerle kalbimizin dolup taşması…”, bir mü’min için hele hele tasavvuf erbabı için tasvip edilecek bir durum değil. Onları icraata koymadığınız sürece hanenize günah olarak yazılmasa da, feyzinize-nurunuza mutlaka mâni olur.
İmam-ı Rabbani (k.s.) hazretleri bu hususta buyururlar ki: “Mubahlar, lüzumundan fazla işlendikçe, pişman olup tevbe etmelidir. Bu işleri, haram işlemeye başlangıç bilmelidir. Bu durumdan Allah Teâlâ’ya sığınmalı ve affımız için yalvarmalıdır. Umulur ki bu pişmanlık, tevbe ve yalvarma, belki mubahların fazlasından büsbütün sakınmak yerine geçer. Böylece mubahlara dalmanın afetinden korunuruz.”