Babam
Hayırlı günler..Ben 13 yaşındayım.Neredeyse 2 senedir namaz kılıyorum.Ama babamdan gizli.Babam nasıl anlatsam bu tür şeyleri biraz eski kafa buluyormuş.Yani kendisiyle ub bu konuyu hiç konuşmadım ama nun korkusundan kapıyı kilitleyerek kıllıyorum namazımı.Kendi okulumda ve dershanemde benim gibbi namaz kılan arkadaşlarım var çoğu kız arkadaşım kapalı.Bende isterdim ki kapanmak,babamla belki namaz kılmak,babamla oruç açmak.Ama henüz namaz kıldığımı bile kendisine söyleyemedim.Namaz kılmamamı engelleyemez hiç bir şekilde odaya kilitlese bile kılarım ben.Ama korkum şudur ki beni okulumdan ayırır,arkadaşlarımdan.Bu sene sonunda önemli bir sınavım var.Dönem ortasında ne koulumdan nede dershanemden ayrılmak istiyorum.Çünkü babama "Namaz kılıyorum " desem kesin arkadaşlarından etkilendin diyecek.Bana kalsa şimdiye kapanmıştım.Ama okulda açılma fikri bana çok saçma geliyor.Sizden tavsiye istiyorum.Allah rızası için bana dua edin İnşallah bu sene sonunda babama söyleyeceğim sizinde fikrinizi almak istedim ne yapmalıyım?
Size de hayırlı günler…
Rabbim (c.c.), cümlemizi ve bilcümle Ümmet-i Muhammed’i ve evladını, son nefesimiz dahil, kâmil imandan ve kâmil hidayetten ayırmasın. Azmimizde-gayretimizde sebat ve istikamet nasip eylesin. Niyetimizi, ibadet ve amellerimi ihlâstan uzak kılmasın. Her türlü engele/engellere rağmen sabır-sebat ve direnme gücü versin. Hayırlı çıkış yolları nasip eylesin. Her iki cihanda saadetler ihsan etsin. Cennet ve cemaliyle de müşerref kılsın.
Kendi vaziyetini, şartlarını, içinde bulunduğun ahvali çok net olarak ortaya koymuşsun. Bu durumda mevcut sıkıntılardan en iyi ya da en az hasarla nasıl çıkabileceğine kafa yoracak, ona göre bir yol izleyeceksin. Güvendiğin yakın çevrenle istişare edeceksin. Onların fikren-zihnen veya mümkünse fiilen yardımlarını alacaksın. Nasreddin hoca merhumun hikayesini bilirsin; hani şu, “damdan düşen gelsin yanıma” sözü, bunu da unutma… Yani senden önce senin gibi aynı veya benzer sıkıntıları yaşamış insanlara/arkadaşlarına/büyüklerine danışmayı ihmal etmemelisin. Tabii Allah’a tevekkülü de elden bırakmayacaksın. Göreceksin ki Cenab-ı Hak yardımcın olacaktır. Hiçbir an, hiçbir durumda ümidini kesme.
Ayrıca diyorsun ki “…okulda açılma fikri bana çok saçma geliyor”. Kim sana okulda açıl diyor? Eğer öyle bir durum varsa, bunu bugün mü görüyorsun, daha önce farklı bir dünyada mı yaşıyordun demezler mi insana? Hem iyi güzel de, bu bugünün meselesi de değil ki bu söylediklerin. Madem okumaya karar verdin, okuyorsun; halen bu işin yapılabilecek yolu/yordamı neyse, mümkün olanı yapmaya gayret eder okursun. Yok, bana hepsi saçma geliyor diyorsan, o zaman da okula gitmez başka çarelere başvurursun. Azmin elinden bir şey kurtulmaz. Çareler de hiçbir zaman tükenmez. Kendini çaresizmiş, çıkmazda-açmazdaymış gibi görmenin-hissetmenin bir gereği de faydası da yok. Aksine bu hal ve tavırla psikolojik bunalıma girersin.
Velhasıl, meselenin hayli uzağında birileri olarak bizlerin bundan öte söyleyeceklerimiz, bir nevi hariçten gazel okumak olur. Sanırım daha fazla söze gerek yok.
Rabbim hazinesinden kolaylıklar ihsan eylesin.
Selam ve dualarımızla…