Öldükten sonra dünyadan hatırlananlar…
Sealumun aleyküm hocam, ölüp ahirete göçtüğümüzde bu dünyayı ve burada yaptıklarımızı hatırlayacak mıyız, yoksa buradakiler tamamen burda mı kalıyor? Tşk ederim
Evet insan öldükten sonra da dünya ile ilgili bazı şeyleri hatırlayacaktır. Nitekim ayet-i kerimelerde bu husus şöyle açıklanmıştır:
-“Sura üfürülür. Bir de bakarsın kabirlerden çıkmış Rablerine doğru akın akın gitmektedirler. (O kâfirler-mücrimler) şöyle derler: “Vay başımıza gelene! Kim bizi diriltip mezarımızdan çıkardı? Bu, Rahmân’ın vaad ettiği şeydir. Peygamberler doğru söylemişler.”[Yâsîn suresi, 51-52]
“İman edip sâlih amellerde (hayırlı işler, ibadet-taat ve iyi davranışlarda) bulunanlara, içinden ırmaklar akan cennetler olduğunu müjdele! O cennetlerdeki bir meyveden kendilerine rızık olarak yedirildikçe: Bundan önce dünyada bize verilenlerdendir bu, derler. Bu rızıklar onlara (bazı yönlerden dünyadakine) benzer olarak verilmiştir. Onlar için cennette tertemiz eşler de vardır. Ve onlar orada ebedi kalıcılardır.” [Bakara suresi, 25]
“Onlar cennetlerdedirler. Birbirlerine günahkârlar hakkında sorular sorarlar ve dönüp onlara şöyle derler:
- ‘Sizi Sekar’a (cehenneme) ne soktu?’ Onlar şöyle cevap verirler:
- ‘Biz namaz kılanlardan değildik. Yoksula yedirmezdik. Bâtıla dalanlarla birlikte biz de dalardık. Ceza gününü de yalanlıyorduk. Nihayet ölüm bize gelip çattı.” [Müddessir suresi, 40-47]
Ve bunlara benzer daha pek çok ayet bu duruma işaret etmektedir.
***
Bu husustaki bazı hadisler de şöyledir:
Beyhakî'nin "Şu'abu'l-İman" da Ali b. Ebî Tâlib'den (r.a.) tahric ettiği haberde o şöyle demiştir:
"İki mü'min ve iki kâfir dost vardı. Bunlardan mü'min olanların biri öldü. Cennetle müjdelenince arkadaşını hatırlar ve:
- Allah'ım, benim falan arkadaşım bana her zaman sana ve Rasulûne itaati emreder, hayırla tavsiye eder, kötülükten nehyederdi... diyerek onun kendisinden sonra sapıtmaması ve kendisine verilen nimetlerin ona da verilmesi için dua eder. Sonra öbür arkadaşı da ölünce ruhları bir araya gelir ve birbirlerine:
- Ne güzel kardeş, ne güzel arkadaş ve ne güzel dost, derler.
Kâfir olan iki arkadaştan birisi ölüp de azapla müjdelenince, diğer arkadaşını hatırlayıp şöyle der:
- Allah'ım, arkadaşım bana hep sana ve senin Rasûlüne isyanı emrediyor, kötülüğü yapıp iyiliği yapmamamı söylüyordu. Allah'ım, onu benden sonra hidayete erdirme ki, benim gördüğüm azabı o da görsün ve bana kızdığın gibi ona da kızasın.
Sonra diğeri de ölür, ruhları bir araya gelince birbirlerine:
- Ne kötü kardeş ve ne kötü arkadaş, derler."[Süyûtî, Şerhu's-Sudûr, v. 38 b; v. 173 b]
Bundan da mü’min ve kâfirlerin, iyi ve kötülerin ruhlarının birbirlerini hatırlayıp tanıyacakları, kabirde yani berzah âleminde birbirleriyle buluşacakları anlaşılmaktadır.
Ebû Katâde ve Câbir'den (r.anhuma) tahric edilen ölülerin kefenlerinin güzel yapılması ile ilgili hadis-i şerifin Suyûtî ve Beyhakî tarafından rivayet edilen metninde, "Muhakkak ki onlar, kabirlerinde birbirlerini ziyaret ederler" cümlesi de yer almaktadır.[Süyûtî, Şerhu Süneni'n-Nesâî, IV, 34]
Rivayete göre Ashab-ı kiramdan Sa'b b. Cessâme ile Avf b. Mâlik (r.anhuma) kardeş olmuşlar ve öldükten sonra da birbirimizden haberdar olalım diye sözleşmişler.
Aradan bir müddet geçtikten sonra Sa'b ölüyor. Avf bir gece rüyasında, aynen hayattaymış gibi Sa'b'ın kendisine geldiğini görüyor ve Sa'b'a hesap ve suâlin nasıl geçtiğini soruyor.
O da şimdilik iyi olduğunu söyleyip Allah'a hamdediyor.
Bu arada Avf, Sa'b'ın göğsünde gördüğü bir siyah lekenin sebebini soruyor. O da bir Yahudi'den on dirhem ödünç aldığını ve paraların asılı olduğu yeri söyleyerek, o paranın sahabine verilmesini istiyor.
Yine evdeki kedisinin öldüğünü, kızının da yakında öleceğini haber veriyor ve bütün bunlar aynen çıkıyor.
Sabah olup da Avf, arkadaşının evine gidince, paranın aynen haber verilen yerde olduğunu görüyor ve alıp Yahudiye götürüyor.
Yahudiye, ölmüş olan arkadaşının kendisinden ödünç para alıp almadığını sorunca, Yahudi aldığını ve miktarını söylüyor. Bunun üzerine rüyada gördüklerinin gerçek olduğunu anlayan Avf, elindeki paralan, arkadaşının rüyadaki vasiyetine uyarak Yahudiye veriyor. [Ahvâl-i Âlem-i Berzah, elyazma, İst. Süleymaniye Küt. v. 19 a.]
Velhasıl, ölüp ahirete göçtüğümüzde bu dünyayı ve burada yaptıklarımızın belli bir kısmını hatırlayacağız. Burada yaşananlar, olup bitenler tamamen burda kalıp unutulup gitmiyor.
Yahudi, Öldükten sonra dünyadan hatırlananlar, Vay başımıza gelene, Peygamberler doğru söylemişler, O cennetlerdeki bir meyveden kendilerine rızık olarak yedirildikçe, Bundan önce dünyada bize verilenlerdendir bu, on dirhem, borç, kedi,