Sorular | Soru sor

Karı-kocanın sohbetten uzak oluşu…

Aile içinde kopuk ve diyalogsuz bir halimiz var. Konuşmuyoruz. Biraz konuşsak, sohbet etsek dediğim zaman eşime; ne yani gıybet mi edelim, mâlâyanî mi konuşalım deyip noktalıyor. Aslında eşim de ben de dini vazifelerimizi yerine getiren insanlarız. Eşim, evimizin her türlü maddi ihtiyacını da karşılar, hiç yüksünmez. Çocuklarla da yakından ilgilenir. Fakat ne çocuklarla ne de benimle sıcak bir diyaloğu yoktur, sohbet etmez. İki laf etmeden geçirdiğimiz günler-geceler olur. O da ben de yüksek tahsilli insanlarız. Ben de çalışıyorum. Eşim kendi günlük hayatını anlatmadığı gibi benim anlatmamı da istemez, ağzımı açtığımda ise sıklıkla engeller. Bu da beni bunaltıyor. Ben sizden şunu öğrenmek istiyorum: Eşim her ne kadar diğer sorumluluklarını yerine getiriyorsa da beni psikolojik açıdan bunalıma sürüklediği için günaha girmiş olmuyor mu? İnsan sadece fizikten ibaret olmadığına göre.. Bu konuda bana öğütleriniz-önerileriniz neler olabilir? Üzülerek söylüyorum; onunla bu konuları konuşamıyorum, konuştuğum zaman daha çok içine kapanıyor, sanki ortalık buz kesiyor. Bu konuyu sizin gibi değer verip sevdiğim, sıkıntılarımda yazılarına başvurduğum kıymetli bir hocamın gözüyle görmek, değerlendirmeleriyle bilmek istedim. Teşekkür ederim. Aeo Slm ve syglar..

Değerli kardeşim;

Sizler de pekala bilirsiniz ki, boş ve lüzumsuz laflar/mâlâyanî konuşmalar, yani kişiyi ilgilendirmeyen, dünya ve ahiret hayatına faydası olmayan lakırdılar… Dedikodu yapmak/insanları arkalarından çekiştirmek, duyunca hoşlarına gitmeyecek şeyleri gıyablarında söylemek, kısacası gıybet etmek caiz değildir. Bunları yasaklayan, dünyevi-uhrevi kötü sonuçlarını açıklayan ayetler ve hadisler vardır. O bakımdan ev ve aile ortamında da olsa bir defa bu hususlara dikkat etmek lazım.

Ancak bunların çerçevesini belirlerken aşırıya kaçmamak ve yanlışa düşmemek de gerekir elbette...

Mesela gıybetin istisnaları vardır… Müslümanları, bir kimsenin kötülüğünden-zararından korumak için onun arkasından konuşmak, tehlikeli-sıkıntılı yönlerini açıklamak caizdir.

Mâlâyanî de (boş ve gereksiz konuşmalar da) ancak dünya ve ahirete faydası olmayacak sözleri söylemekle oluşur. Aile içinde sohbet etmek… Şakalaşmak… Dozunda ve kararında eğlenmek… Dışarıda ve içerde olup bitenleri analiz etmek… Meseleler/problemler üzerinde değerlendirmeler yapmak… Gerektiğinde müzakere etmek(moda deyimiyle tartışmak) yararlıdır, caizdir ve yasaklanan konuşmalar çerçevesine girmez.

İslâm dininde, başkalarını asla onun yerine koyamayacağımız ve herkes için örnek olan rehberimiz-önderimiz-kılavuzumuz Sevgili Peygamberimizdir (s.a.v.). Mesela O her gün ikindi namazından sonra, bazan akşamla yatsı arasında eşlerinin bulunduğu yere gelir; onların hal ve hatırını sorar, ihtiyaçlarını dinler, bunlar dışında günlük işler üzerine ve diğer hususlarda onlarla konuşur, sohbet ederdi…

Hem karı-koca arasında hem de ebeveyn ile çocuklar arasında sevgiye-saygıya dayanan sıcak ve samimi bir ilişki ve diyalog olmalıdır. İnsan duygu ve düşüncelerini birileriyle paylaşmaya muhtaçtır… Karı-koca ve çocuklar aralarında bunları paylaşamıyorlarsa, ortada bir problem var demektir! Bu problemi çözmenin yollarını araştırmak, hayatımızı anlatmaya çalıştığımız istikamette yeniden dizayn etmek gerekir. Zira paylaşmanın hem dünya hem de ahiret hayatına faydası vardır. Paylaşmamanın, bu ihtiyacı tatmin etmemenin de zararı vardır.

Ebeveyn çocuklarını eğitmekle yükümlüdür… Eğitmenin çok önemli bir aracı da konuşmadır. Konuşmaya baştan sınır koymak onu engeller… En önemli eğitim aracının elden çıkmasına sebep olur.

Evin üyeleri doğru-yanlış, iyi-kötü, lüzumlu-lüzumsuz hemen her alanda biribirleriyle konuşabilmelidirler… Bunları kırıp dökmeden iyiye yöneltmenin usûlü, yolu-yordamı vardır. Ama bu usûlü uygulayabilmek için de konuşmak gerekir.

Belki de kendisinden söz edilen, şikayette bulunulan aile reisi, iyi niyetli ve sorumluluk duygusu fazlaca gelişmiş birisi de olabilir. Lakin açık olan bir durum var; o da tuttuğu yol yanlıştır, o bakımdan yağmurdan kaçarken doluya tutulabilir… Aile fertlerinin/bireylerinin kendisinden kopmasına, içe kapanmalarına ve belki de hoşlanmayacağı kimselerle diyalog kurmalarına sebep olabilir.

Oysa bu kopukluk, diyalogsuzluk, her an düzeltilebilecek bazı yanlış ve yersiz konuşmalardan daha zararlıdır. Öyle değil mi, ne dersiniz?

mâlâyani, gıybet, Karı-kocanın sohbetten uzak oluşu, Aile içinde kopuk ve diyalogsuz bir halimiz var, çocuklar, psikolojik,

Yorumlar (0)
Yorumlarınızı asagidan yazabilirsiniz. Yeni soru sormak icin ise buraya tikla

MollaCami.Com